Dit weekend was ik een aantal dagen bij een vriendin in het noorden van het land en ik wilde met haar een mooie wandeling maken. Via Zoek een wandeling zag ik dat de rondwandeling Schipborg (10,8km) ‘om de hoek’ was. Met een mooie droge dag in het verschiet, reden genoeg om de wandelschoenen aan te trekken.

 

Nationaal Park Drenthe Aa

Schipborg zal de meeste mensen niet meteen iets zeggen. Zuidlaren daarentegen vaak wel, zeker de Pieterpad-lopers. Schipborg ligt op steenworp afstand en is niet alleen opgenomen op het Pieterpad, maar ook op het Drenthepad en het Groot Frieslandpad. In het Nationale Park de Drentse Aa zijn een aantal beekjes die uitkomen in de Aa en hier is een prachtige afwisselende rondwandeling uitgezet om het meanderende riviertje het Schipborg Diep.

 

De uitspanning De Drentse Aa kan je vertrek-en eindpunt zijn of je kiest een eigen plek, zoals ik dat deed. Mijn vriendin navigeert mij naar een doodlopend weggetje en ik parkeer aan het eind. Een klein paadje door het korenveld brengt ons op de rondwandeling. Ik besluit de route tegen de klok in te lopen. Schipborg lijkt een dorpje dat bestaat uit houten vakantiehuisjes. Als je hier woont heb je wel een schitterende achtertuin. Tijdens de hele wandeling krijg je het riviertje eigenlijk maar één keer goed te zien en dat is het moment dat je via een bruggetje het Schipborg Diep oversteekt. Vanaf het pad krijg je elke keer nieuwe doorkijkjes naar het moerassige gebied waar het beekje door heen stroomt.

 

Landgoed De Schipborg

Op het zuidelijke deel van de wandeling lopen we om het landgoed De Schipborg heen, met links het bos en rechts het moerassige deel van het gebied. Daarna kom je in een heel ander bos, het Strubben Kniphorstbosch met varens en zowel loof- als naaldbomen. Ons valt wel een heel bijzonder oud en zeer smal beukenlaantje op. Zou dit nog bij het landgoed Schipborg gehoord hebben? Aansluitend wandelen we door een heidegebied waar de paarse kleur al aardig zichtbaar is.

 

Op het laatste deel van de route gebeurt er iets vreemd. We lopen om Schaapskooi Het Stroomdal heen. Er is een wolvenproef hek zichtbaar met dikke stroomdraden vanaf de grond en tussenruimtes van zo’n 15 cm. Ik hoor het geluid van een piepende en jammerende hond die er vandoor gaat en zie in de verte een groepje mensen in verwarring. Mijn eerste reactie is ergernis: waarom houden ze die hond niet aan de lijn. Uiteindelijk komen we een man tegen die vraagt of we een toegangshek hebben gezien. Achter de draden waar een flinke stroom op staat loopt een hond zenuwachtig heen en weer. De man blijkt de eigenaar en het geluid van de jammerende hond is nu ook verklaard: hij heeft een oplawaai gehad van de stroomdraad. Met behulp van stokken zorgen de man en ik dat er een ruimte ontstaat waardoor de hond 'gered' kan worden. Zelden zag ik een hond zo blij/dankbaar. De man bedankt me en de hond wordt direct aangelijnd. 

Niet lang hierna zijn we terug bij het olifantenpaadje door het korenveld.

 

Zelf een wandeling maken

Dit weekend had ik het geluk dat er een kant en klare rondwandeling beschikbaar was in het gebied waar ik logeerde. Maar is die er niet? Geen nood want met de Routeplanner maak je snel een eigen route bij jou in de buurt.

 

 

Bekijk de wandeling