Helemaal zen

Je moet niet vies zijn van wat modder in deze tijd van het jaar. Je moet ook niet verbaasd zijn dat jong en oud je gedag zeggen. Als stadsmens ben ik dat niet zo gewend. Ik wandel de NS-route Park Lingezegen, ofwel van Elst naar Arnhem.

Oud & Nieuw

Elst was al bijzonder in de tijd van de Romeinen. Maar liefst drie tempels zijn er bij opgravingen aangetroffen en ook nog eens een badhuis. Waar nu de St Maarten kerk staat zijn de contouren zichtbaar gemaakt van een van de tempels. Overal de voetsporen van de soldaten. Het nieuwe Park Lingezegen is natuurlijk helemaal niet nieuw. Het is al duizenden jaren oud en elke tijd heeft er zijn sporen achtergelaten De Rijn, de Romeinen, de Bataven, de middeleeuwen, de WO II, de hedendaagse landbouw. En vervolgens ontstaan er in de jaren 90 van de vorige eeuw, in de tijd van de Vinex-wijken, plannen voor een park. Uiteindelijk is het park in 2016 in gebruik genomen. Het is allemaal nog wat erg nieuw, maar geef het 10-15 jaar om volwassen te worden.

Vogels

Lingezegen trekt veel vogels. Daar is het park op ingericht. De meest bekende vogels herken ik wel als leek. Maar ik zie ook een paar heel kleintjes, waaronder een hele klein grijs/bruin beestje met een spits snaveltje dat ik niet ken. Het is bij Elderhof dat ik even stilsta bij een beukenhaag vol kwetterde mussen. Wat zou ik graag verstaan wat ze elkaar zoal te vertellen hebben. Bij deze verbouwde boerderij kun je ook een oude boomgaard bekijken. In de knoestige (laag)stammen zie ik vele figuren.

Ooit, lang geleden, toen er minder verkeer was, reed ik met de auto naar Amsterdam. Op een gegeven moment hoorde ik een vreemd geluid. Zwoef, zwoef, zwoef. Even dacht ik dat er iets mis was met de motor. Tot ik plots een drietal zwanen op me af zag vliegen. Rakelings over me heen. Sindsdien herken ik altijd en overal het geluid van vliegende zwanen. Ik heb vandaag mazzel. Het is trouwens een aanrader om een verrekijker mee te nemen. Er is zoveel te zien!

Park Meinerswijk

De route loopt eigenlijk door drie verschillende soorten parken. Na het aangelegde park Lingezegen en het stadsparkje van Arnhem Zuid lijken de uiterwaarden van park Meinerswijk oud en heel natuurlijk met betonnen restanten van kazematten uit de WO II en de contouren van een Romeins castellum. Maar niets is minder waar. Met het sluiten van de steenfabriek en de werven is dit gebied in de jaren 80-90 grondig aangepakt om het water van de rivier in de toekomst meer ruimte te geven. De runderen en de paarden grazen rustig rond. Het lijkt erop of deze grazers bewust hun uitwerpselen op de paden achter laten. Dat is natuurlijk helemaal niet zo. Het pad kronkelt door de uitwaarden en ik slinger daarover heen.

Het leuke gebouwtje van de uitkijkhut tegen de grijze lucht en de weerspiegeling in deze windstilte is niet gewoon een mooi plaatje, het is zen.

Ik ga nog eens terug met een verrekijker, een vogelboek en neem een vogelkenner mee en start dan vanaf Arnhem om in de schuilhut een tijdje te kunnen zitten. De hele route is te vinden op Wandelnet.

Utrecht, januari 2022