Mijn ideale wandelweer! Pakweg 17 graden, zonnetje met af en toe wolken en een stevig windje. De route loopt via het Waterliniepad van Naarden-Bussum naar Nederhorst den Berg en is ruim 16 km.

Naardermeer

Ik ben het bordje Natuurmonument Naardermeer nog niet gepasseerd of ik zie een kleine blauwe flits voorbijkomen. Ik volg het ijsvogeltje en hoop dat het in het water duikt zodat ik kan blijven staan en wachten tot het weer boven water komt. Maar dat geluk heb ik niet, dus loop ik verder het natuurgebied in. Het laagveen moet vaak gemaaid worden, lees ik, anders groeit het gebied dicht met bomen. Om dezelfde reden wordt het gebied nat gehouden. Ik constateer dat deze maand alleen het wandelpad keurig is gemaaid; 'maai mei niet', een slogan die na een paar jaar breder bekend is geworden. De bloemetjes en de bijtjes varen er wel bij. Een leuk plankenpad kronkelt door het natte bos. Op open stukken moet ik mijn zonneklep vasthouden want anders waait-ie weg en in de meertjes en watertjes staan flinke witte kopjes op de golven.
Forse runderen met hier en daar een jonkie lopen te grazen of liggen te herkauwen. De moeders volgen mij met hun kop zodat ik het niet zal wagen in de buurt te komen.

Waterliniepad

Eens vormden de keten van forten een verdedigingslinie. Nu zijn het monumenten die onze geschiedenis vertellen. Het fort bij het verlaten van Bussum doet dienst als huisvesting voor de scouting. Verlaten we het Naardermeer dan lopen we langs fort Uitermeer, waarvan slecht een mooie ruïne resteert. Een keten van schuilbunkers lijkt onze route te volgen als ‘puisten’ in het landschap. Maar het is natuurlijk andersom.

Plassen

Het laatste deel van deze etappe gaat dwars door het gebied van de plassen. De Spiegelplas, de Blijkpolderplas en de Ankeveense Plas. Een smalle strook moerassig land waar door Natuurmonumenten recreatiemogelijkheden zijn gecreëerd voor wandelaars, fietsers, zwemmers en ander waterliefhebbers. Op een paar kleine doorkijkjes na zie je door het hoge riet weinig van het water. Maar horen doe je des te meer. Zelden heb ik zoveel verschillende vogelgeluiden bij elkaar gehoord. Geen kakofonie maar een concert dat ik beluister op een bankje met uitzicht op de Ankeveense Plas.

In Nederhorst den Berg heb ik mazzel. Ik moet er wel een sprintje voor trekken om de bus te halen.

Wat een juweel van een wandeling. Ook zin in deze wandeling. Ga naar Wandelnet.

Utrecht, mei 2022