Het buurtbusje zet me precies af voor het kasteel in Rossum. Het blijkt geen officiële bushalte wanneer de chauffeur de bus keert. Dat is nog eens service! Ik zwaai nog even naar de chauffeur.

Op naar Zaltbommel over het Maarten van Rossumpad, 12,5 km via de uiterwaarden van de Waal.

Rossum

Het prachtige witte kasteel blijkt maar een landhuis op de plek waar ooit het kasteel van de heer van Rossum heeft gestaan. Niettemin een mooi gebouw en een leuk vertrekpunt. Geen groots park of landgoed, slechts een klein stukje groen met speelterrein voor kinderen en wat dieren voor de allerkleinste. De route leidt me naar de dijk, een fiets/wandelpad met uitzicht op de Waal, precies in de bocht van de rivier en daardoor een weids uitzicht naar links en rechts.

Perspectief

Ik besluit om vooralsnog op de dijk het pad te volgen om van het weidse uitzicht te kunnen genieten. Ooievaars vliegen af en aan en ik ontdek minstens 10 nesten in één hoogspanningsmast! De jongen zijn blijkbaar nog niet uitgevlogen. Op de schoorsteen van de voormalige steenfabriek is ook nog een nest. Blijkbaar heeft Rossum een voedselrijke omgeving. Aan de kapotte schelpen te zien houden ze wel van een mosseltje.

Wanneer de dijk met een bocht wat verder van de rivier af draait, duik ik de uiterwaarden in. Weg is de wind en loop ik heerlijk beschut. Op de verschillende watertjes van de uiterwaarden zie ik veel vlekjes op het water. Te ver verwijderd om ze zonder verrekijker te herkennen. Ik herken wel de geelgors die vlak voor mijn neus uit het groen opduikt, van mij schrikt en direct weer wegduikt. Althans, zeker weten dat het een geelgors is doe ik niet. Wel zeker is dat een fel geel vogeltje opvloog en wegdook. Het pad vanuit dit lage perspectief volg ik via de struinroute van de Waal waarvoor ik wel over een afrastering moet klimmen. Ik voel de stramheid der jaren. Echt elegant gaat het niet meer.

Torenspits

De alom bekende torenspits van Zaltbommel is al te zien wanneer ik in een baaitje een half verzonken en vergane boot zie liggen. Is dit onderdeel van het bekende liedje ...‘ en te midden van al die rommel, drijft de torenspits van Bommel...’?

Met de markante tuibrug naast de oude spoorbrug over de Waal in zicht, klim ik weer de dijk op. Vlak voordat ik onder de twee bruggen door het stadje binnenloop ontdek ik een puttertje dat rustig op een struik wat zit te pikken. Helemaal vrolijk word ik van dat rode kopje.

Het Maarten van Rossumpad steekt hier de Waal over maar eerst leidt de markering je nog om en door het oude prachtige hanzenstadje en uiteraard langs het stadskasteel, Huis van Rossum, waar een permanente tentoonstelling van Fiep Westendorp te zien is.

En wie kent Fiep nou niet!

Weer een fijne route. Ook zin in deze wandeling klik dan naar Wandelnet.

Utrecht, juni 2022.