Onder strikte embargo krijg ik het materiaal van deze nieuwe NS-route toegestuurd en op de stralende Eerste Paasdag pak ik de trein naar Culemborg, het startpunt van de wandeling. Maar voordat ik aan de wandel kan, moet ik in Geldermalsen even terug, want de machinist vergeet te stoppen in Culemborg. Altijd leuk, sensatie op de lijn. Nu is iedereen echt wakker. 

Paasgeel

Via smalle landweggetjes loop ik weg van Culemborg. Ik verbaas me over de stilte. Is iedereen paaseieren aan het zoeken soms? Maar waar ik me nog meer over verwonder is de gele gloed die ligt over de weides. Ook de randen langs de weg zijn geel gekleurd. Ik zie raapzaad, paardenbloem, dotterbloem, speenkruid en madeliefjes. Er is meer te zien maar die herken ik (nog) niet allemaal.

Als ik het natuurgebied Vretstrooi in ga is goed te zien hoe nat het de afgelopen tijd is geweest. In de dikke bandensporen staan poeltjes die wemelen van het leven. In dit laaggelegen gebied tussen deze rivieren is het water voor de boeren natuurlijk altijd een uitdaging. Even verder op de route is te zien dat de boeren extra afwateringskanaaltjes hebben moeten graven.

Wilgentenen

In dit rivierengebied met vochtige grond werd tot de jaren zestig griendhout (waaronder de wilg) geëxploiteerd. Toen de vraag naar dit hout afnam werden de grienden niet meer onderhouden. In het natuurgebied Vretstrooi zijn ze bewaard gebleven. Ik wandel langs percelen met geknotte wilgen en denk aan de vele kunstenaars die de knotwilg hebben geschilderd. Ik maak een foto van de berg wilgentenen en denk aan mijn vader, kunstenaar Jac van Someren, die met een paar bossen wilgentenen een opstand in beeld bracht. 

Klompenpaden

Na bijna 4 km kom je op de markeringen van het klompenpad. Zelf houd ik erg van klompenpaden maar onverharde paden kunnen bij regen wel een uitdaging zijn. Deze paden komen tot stand op initiatief van buurtbewoners, die ook het beheer en onderhoud verzorgen. De paden hebben vaak een historische oorsprong. 

Als ik het spoor ben overgestoken, volg ik de markering van het Betuwepad en ik ben dan al snel niet meer alleen. De Heerlijkheid Mariënwaerdt is blijkbaar een favoriet op zondag voor zowel de ‘echte’ wandelaar als voor de zondagslopers. Alleen direct rondom 'de Heerlijkheid’ is het druk te noemen. Hele families (met een aantal kant-en-klare picknickmanden), paasbest gekleed, genieten van het weer en de omgeving. Nog geen 5 minuten verderop is de rust weergekeerd. Hier geniet ik nu van de bloei van de appelbomen.

Langs grienden, over zigzaggende landweggetjes, over klompenpaden en schouwpaden. De nieuwe NS-route is geschikt voor de avontuurlijk ingestelde wandelaar die smalle bruggetjes en modderige paden (tijdens en na regenachtige periodes) als uitdaging ziet. Onderweg kom je weinig bankjes en horeca tegen. Honden zijn niet toegestaan, ook niet aangelijnd dus. Tussen Linge en Lek, is een aanwinst. Ik zie het zomaar gebeuren dat deze NS-wandeling volgend jaar in de top 5 van best-bewandelde paden staat.

Naar de wandeling

Utrecht, april 2023