6 maanden oud

Ze lieten er geen gras over groeien. Zo zag meneer pastoor het graag. Negen maanden na het huwelijk krijg ik op maandag 30 november 1953 een flinke tik op mijn billen en begin ik te krijsen. Het is de start van een Spartaanse opvoeding.

Op 30-jarige leeftijd blijft mijn moeder achter met vier kinderen en een slagerij. Haar jongste kind is dan 13 maanden oud en de oudste negen jaar. Eigenlijk waren het vijf kinderen, maar over de eerste Elly wordt niet gesproken. Haar man Leo overlijdt in mei 1951. In haar eentje kan zij onmogelijk de slagerij runnen en tegelijkertijd het gezin draaiende houden. Dus gaat ze op zoek naar een slagersknecht. In de 28-jarige slagerszoon Jacques blijkt ze een goede hulp en vader in huis te hebben gehaald want anderhalf jaar later op 9 februari 1953 staan Mia en Jacques vergezeld van de 4 kinderen voor het altaar. 

Een schriel poppetje kijkt weg van de camera, achter haar de trotse ouders. Het eerste kind van Jacques van Someren en het zesde van Mia Duysters gepresenteerd in de vorm van een briefkaart. Ze noemen haar Lea.

Tot mijn eerste bewuste herinnering heb ik nog wat jaren te gaan. Op dit moment heb ik nog geen weet van magere jaren of van opvoeding. Voor deze periode ben ik dan ook afhankelijk van de overlevering binnen mijn familie. Dus wie weet is het allemaal heel anders gelopen.

Als ik nog maar een paar maanden oud ben krijg ik een dubbele longontsteking en de huisarts weet zich niet goed raad. “Als dit geneesmiddel niet helpt, kan ik niet veel meer voor haar doen”, is de lastige boodschap van de huisarts aan mijn ouders. Hij doelde hier op het relatief nieuwe geneesmiddel penicilline. Dit medicijn blijkt gelukkig effectief, maar al snel dient het volgende probleem zich aan: te weinig groei en gewichtstoename: ik weiger te eten. Het eerste teken van stil protest. Ten einde raad schakelen mijn ouders de huisarts weer in. Volgens de verhalen luidt zijn onorthodoxe advies: “neus dicht houden, dan moet ze wel drinken”. Voer dat maar eens uit als moeder, nog vol met gierende hormonen, zodat mijn vader zich genoodzaakt ziet het gegeven advies uit te voeren. Nog jaren blijf ik te klein en te mager. Pas in mijn pubertijd komt er door een ongeluk een omslag.